Güç analizi, hipotez testlerinde
genellikle göz ardı edilen Beta hatası üzerinden hesaplanan bir analizdir.
İstatistiksel karar aşamasında verilen kararın doğruluğunu, güvenirliğini
denetlemek için kullanıldığı gibi örneklem büyüklüğünü belirlemek içinde
kullanılır. Güç analizini anlamak için önce biraz hipotez testinden bahsetmek
gerekiyor.
Hipotez testi (ön sav) çıkarımsal
istatistik yöntemleri altında incelenir. Anakütle parametrelerini örneklem
yardımıyla belirli bir güven düzeyiyle(1-α) test etmemizi sağlar. Anakütle
parametrelerine değerlerine dair tam ve kesin bilgiye sahipsek zaten hipotez
testleri gereksizdir. Sadece örnekleme olduğu durumlarda kullanılır.
İstatistiksel hipotez testleri H0 ve alternatifi H1 şeklinde birlikte ifade
edilir. H0 sıfır hipotezi yada yokluk hipotezi olarak adlandırılır. H1 ise; alternatif
hipotez olarak adlandırılır. H0’ın tam tersi diyebiliriz.
Örnek vermek gerekirse, yeni bulunan bir ilacın etkili olup olmadığını
araştırmak istiyoruz. Hipotezimizi yazarsak;
H0: Yeni bulunana ilacın tedavide iyileştirici bir etkisi
yoktur. ( Yokluk hipotezi )
H1: Yeni bulunan ilacın tedavide
iyileştirici bir etkisi vardır. ( Alternatif hipotez, araştırma hipotezi )
Araştırmacının amacı burada H0 hipotezini reddetmek olacaktır. Doğruluğunu
araştırdığı ve inandığı hipotez alternatif hipotezdir.
Hipotezi araştırmak ve genel
geçer bir sonuç koymak yani anakütleye ait tahminde bulunmak için örneklem
üzerinden hipotezini test edecektir. Örnekleme yapıldığında ise iki tür hata
riski karşımıza çıkar.
1. H0
doğru iken reddetmek. Yeni bulunan ilacın tedavide iyileştirici bir etkisi
yokken reddederek etkisi varmış hatasına düşmek. Bu I. Tip hata dediğimiz α
(alfa) hatasıdır. Maksimum I. Tip hata yapma olasılığına anlamlılık düzeyi
denir.
2. H0
yanlışken reddedememek. Yeni bulunan ilacın tedavide iyileştirici bir etkisi
varken etkisinin olmadığı yanlışına düşmek. Bu ise II. Tip hata β (beta)
hatasıdır.
Sanırım biraz karışık oldu. Tabloda incelersek daha
anlaşılır olacaktır.
Gerçek Durum
|
|||
H0 doğru
|
H0 yanlış
|
||
Karar
|
H0 reddedilemez
|
Doğru karar
|
II. tip hata β
|
H0
red
|
I. tip hata α
|
Doğru
karar
|
Hipotez testlerinin uygulama aşamaları:
1.
Sıfır hipotezi ve alternatif hipotez yazılır.
2.
α anlamlılık düzeyi seçilir.
3.
Örnekleme yapılır.
4.
Uygun test istatistiği seçilir.
5.
Red bölgesi belirlenir.
6.
Karar aşaması.
Hipotez testi karar aşamasında
P-değerine bakılır. P-değeri α anlamlılık düzeyiyle karşılaştırılır. Eğer p
değeri α anlamlılık düzeyinden küçükse H0 hipotezi reddedilir. Aksi durumda
reddedilemez. Fark ettiyseniz H0 kabul edilir yerine reddedilemez diyorum.
Bunun sebebi II. Tip hatadan kaçınmak içindir. Bu birazda matematikte kanıtlanmamış
teoreme benzer. Doğruluğunu ispat edemiyorsunuz fakat yanlışlığını da ispat
edemiyorsunuz. Bu sebeple de p-değeri red bölgesini aştığında H0 reddedilemez denmesi daha doğru bir söylemdir.
Daha fazla uzatmadan testin
gücü (power test) nedir ona gelelim. Testin gücü 1- β olarak ifade edilir. İki
sebeple çokça kullanılır. İlki araştırmada örneklem sayısının belirlenmesi için
kullanılır. İkincisi ise, verilen
kararın doğruluğunu, güvenirliğini ölçmek için kullanılır. Hesaplanması zor olmakla
beraber hazır yazılımlar sayesinde çok hızlı hesaplanabilir. Genellikle testin
gücünün(1- β) 0.80’den yüksek olması, araştırmanın sağlığı açısından, istenir. α’nın
belirlenmesi araştırmacının elindeyken β değişkenlik gösterir. Örneklem
büyüklüğüne, α değerine, örneklemin dağılımına bağlıdır. Burada bir noktaya
daha dikkat çekmek gerekiyor. α değeri her ne kadar araştırmacıya bağlı olsa da
hatayı küçültmek için α değerinin küçültülmesine karar vermek β hatasının
büyümesine sebep olur. Aralarında ters yönlü bir ilişki vardır. Bu nedenle
optimum düzeyde belirlenmesi gerekir. Bu
iki tip hatanın aynı anda düşürülmesi örneklem sayısının arttırılmasına
bağlıdır.
Sıfır hipotezinin reddi ve
reddedilmeme karar aşamasında sadece p-değerine bakmak yeterli değildir. Fakat
karar aşamasında önemli bir ilk adımdır. Yapılan çalışmanın güvenirliğini ve
doğruluğunu ölçmek için α ile karşılaştırma yapılmasının yanı sıra testin
gücüne bakılması, güven aralıklarının incelenmesi ve etki büyüklüğünün
hesaplanmasının da fayda vardır.
Sözün özü:
Hipotez testleri araştırılan
konunun istatistiksel olarak doğruluğunun kanıtlanmasında kullanılır. Örnekleme
yapıldığından α ve β olmak üzere iki tip hata yapma olasılığı vardır. Bu iki
tip hatanın da incelenmesi hipotez testinin sonucunun doğruluğu ve güvenilirliği
açısından gereklidir.